VBL de berg op in Mons

Het Palais des Congrès aan de Avenue Melina Mercouri in Mons. Naast de deur stond een kermis, binnen werd er twee middagen lang gestreden om de Belgische titels in het Olympisch boksen..

Het had daar iedere middag moeten beginnen om 13u, maar dat aanvangsuur werd nooit gehaald. Toch mooi om het zo vroeg te programmeren. Het gaf de gebruikers van het openbaar vervoer de gelegenheid om naar het BK te komen kijken en nog te kunnen terugkeren ook. Heel wat jongeren uit Brussel maakten gebruik van die mogelijkheid. Het station van Mons lag trouwens vlak naast het Palais.
Op dag 1 leidde Ibrahim Emsallak met zachte hand de voorafgaande plechtigheden in goede banen. Op dag 2 nam Mohamed Idrissi op militaire wijze die taak voor zijn rekening alsof het een driloefening was. Nooit eerder een Belgische ploeg zo synchroon in “geef acht” zien staan.

De boksers, aangesloten bij de Vlaamse Boksliga, deden het vooral goed bij de Elite Mannen, waar ze slechts één van de in totaal negen betwiste titels aan de LFB lieten. Acht titels en dat met een mooie geografische spreiding. Brussel zorgde voor drie kampioenen, de andere vijf kwamen uit Antwerpen, Limburg en Oost-Vlaanderen. Alleen West-Vlaanderen en Brabant bleken dit keer geen wingewesten.

Menig waarnemer stelde zich de vraag of de formule van gescheiden ligakampioenschappen als kwalificatie voor de nationale finales diende aangehouden te worden. Meer boksers bij de VBL die eerst elkaar moesten trachten uit te schakelen om dan in geval van kwalificatie in hun respectievelijke BK-finale uit te komen tegen een frissere, ja, soms zelfs rechtstreeks geplaatste tegenstander van de LFB? Helemaal fair is dat niet. Alle boksers van VBL en LFB bij loting per gewichtsklasse meteen samen het ballenbad in lijkt een eerlijker aanpak. Ook administratief makkelijker. We wachten tot vandaag nog steeds op de officiële uitslagen van de LFB-kampioenschappen …

Dit zijn natuurlijk ideeën en zorgen voor later. Hieronder voor nu een geïllustreerd overzicht van de betwiste finales. De boksers van de LFB in het rood, die van de VBL in het blauw.

Elite Dames (3x3')

-52kg Melissa Antoine (LFB – BC Cocktail) WP 5-0 Emilie Uitterschout (VBL - BC Temse)

Uitterschout, overgestapt van BC Kalken naar BC Temse, slaagde er op geen enkel moment in onder de immense aanvalsdruk van de grotere en sterkere Antoine uit te komen. Af en toe een mooi manoeuvre, maar meer niet. Ontmoedigd liet ze al snel de kamp lopen. Antoine won dan ook unaniem op punten.

-60kg    Chloé Rasquart (LFB – Cabanas Braine) WRSCI2 Emilie Balcazar (VBL - Brussels BA)

Rasquart zag eruit alsof ze minstens in één gewichtsklasse hoger thuishoorde. Meteen in de aanval en alleen afgestopt door twee blonde staartjes die op bevel van scheidsrechter Hayachi Sennouni vastgebonden dienden te worden. Balcazar probeerde wel, maar Rasquart bleef komen en komen, één grote aanvalsgolf. En die golf liet een snee boven het linkeroog van Balcazar achter. In de tweede ronde werd ze tot twee keer toe naar de ringarts met dienst gestuurd en vervolgens door ref Sennouni naar haar hoek verwezen.

Elite Heren (3x3')

-57kg Nadir Boulaiz (VBL - Boxing Gym 2800) WP 3-2 Cyril Debot (LFB - Boxing Academy Z)

Interessante confrontatie tussen een onverdroten aanvaller en een meester in de verdediging. Debot viel vanaf de openingsgong aan, zonder al te veel voorbereiding, en vormde daardoor een makkelijk doelwit voor Boulaiz. Die had dan weer niet de stootkracht in huis om Debot het offensief te kunnen ontraden. Het verdere verloop van de kamp was dan ook voorspelbaar. Boulaiz kreeg het conditioneel steeds moeilijker onder de niet aflatende druk van Debot. De Mechelaar was echter handig genoeg om niet alleen stand te houden maar Debot ook in de tweede en derde ronde de baas te zijn. Dat vonden niet alle rechters, vandaar de vrij krappe 3-2.

-60kg   Jonathan Janssens (VBL - HIBA Drongen) WP 4-1 Guillaume Savignano (LFB - BC Binche)

Dat Janssens in de finale stond, was op zich al een verrassing, maar daar bleef het niet bij. Ook in de finale verraste hij vriend en vijand en vooral Savignano. Klein en laag hangend, maar niet te laag met het hoofd. Moeilijk te raken en zelf trefzeker. Onvoorspelbaar, niet te lezen, die handleiding voor Janssens. Natuurlijk werd hij wel af en toe geraakt, hij hield er zelfs een bloedneus aan over, maar landde een veelvoud. Hard ook, want op de bel van de eerste ronde bracht hij Savignano aan het duizelen. Scheidsrechter Houblon telde, de hoek van Savignano klauterde al tussen de touwen. Dit had tot diskwalificatie kunnen leiden, maar ref Houblon zag het door de vingers.
Vanaf ronde twee dreef Savignano het tempo op en poogde hij Janssens onder de voet te lopen. Tevergeefs, Janssens bleef als kwikzilver en scoorde nog steeds volop. Bovendien bleek hij in de slotronde ook nog eens meer in de brandstoftank te hebben, zodat de verdiende zege niet meer in het gedrang kwam. Jonathan Janssens, waardig opvolger van zijn coach Jürgen Haeck, de kampioen in het lichtgewicht van 1992, 1993 en 1995.

-63,5kg    Rasul Tisayev (VBL - BG Hasselt) WP 5-0 Jalen Boon (LFB - BAB Uccle)

Tisayev had zich in de finale van de Vlaamse kampioenschappen op kracht voorbij de ragfijne techniek van titelhouder Josias Kunungasana gewurmd en daarmee de moeilijkste klip op weg naar de nationale titel al genomen. Gefocust blijven en dan zou Jalen Boon ook wel lukken. Dat is ook wat Tisayev deed. Van in de eerste ronde speelde hij zijn power uit. Boon beet van zich af, was op afstand de betere, maar beschikte niet over de mokers waarmee Tisayev het verschil maakte. Vooral in de tweede ronde, toen Boon tweemaal acht tellen rust kreeg van scheidsrechter Hassan Naji. Ref Naji, immer snel met de tel, maar beter zo dan andersom. Boon was niet zwaar aangeslagen en dat bewees hij door een fel bevochten slotronde neer te zetten. Maar ook in die ronde was Tisayev de bombardier met dienst en bijgevolg unaniem en verdiend winnaar.

-67kg Tootsi Piftou (VBL - Shocx Boxing) WRSCI2 Alessio Bruyère (LFB - BT Bellini)

Dat Piftou, de bokser met de grootste longinhoud van alle deelnemers aan deze kampioenschappen, meteen in de aanval trok, verwonderde niemand in het Palais. Bruyére kreeg hem niet gestopt en diende al in de eerste ronde zijn toevlucht te zoeken tot vasthouden en afklemmen. In de tweede ronde liep hij een wonde op boven het linkeroog en diende de strijd te staken. Een wonde veroorzaakt door een reguliere stoot, dus ging de overwinning naar Piftou.

-71kg Jonathan Oniemba (LFB – NBS) WP 3-2 Anas Kaddouri (VBL - Shocx Boxing)

De topaffiche van het BK en ook een topkamp. Titelverdediger Oniemba, vorig jaar nog aangesloten bij de VBL, maar overgestapt naar de LFB, voor de derde keer al tegen Kaddouri. Een gespannen start, Oniemba zocht maar vond niet meteen. Sneller dan Kaddouri, maar die timede wel precies met zijn linkse stopstoot. Naar het einde van de ronde nam Kaddouri de aanval over en zette het offensief voort in ronde twee. Net daardoor kwam Oniemba beter uit de verf, want meer verdediger dan aanvaller pur sang. Zijn stoten leken minder hard en afgelijnd dan die van Kaddouri, maar raak is raak. Kaddouri van zijn kant bleef poken met zijn linkerdirect en kende vooral naar het einde van de ronde toe succes. Zulks geeft de burger moed en Kaddouri rukte verder op in de slotronde. Enkele keren lukte het hem Oniemba tegen de ringtouwen te pinnen, maar echt veel gelegenheid om hem aldaar te bewerken, kreeg hij niet. Daarvoor was Oniemba te snel en te handig. Snelle handen die ook in deze ronde meer doel troffen. Uiteindelijk won Oniemba ook deze keer van Kaddouri, maar het mag duidelijk zijn dat Kaddouri zijn achterstand aan het inlopen is.

-75kg    Hamza Sriri (VBL - Miranda BA) WP 5-0 Loic Gatti (LFB - Kyrios Vitalis)

Sriri was als een cycloon door de Vlaamse kampioenschappen geraasd en was duidelijk van plan ook op nationaal niveau voort te stormen. Tegenover hem niet Arturo, maar Loïc Gatti en die liet hem niet zomaar begaan. Sriri nam de eerste ronde met een stijlrijk en tegelijkertijd krachtig mengsel met stoten naar zowel hoofd als lichaam. Vooral zijn uppercuts kwamen aan. Maar naarmate de wedstrijd vorderde, bood Gatti meer weerwerk. In de tweede ronde kon Sriri de meeste stoten nog, handig als hij was, ontwijken en er meteen een passend antwoord op verzinnen. In de derde ronde bleek echter dat Gatti conditioneel de sterkste was. Sriri in de verdediging gedrukt, maar dankzij een uitstekende verdediging kon hij de schade beperken. Sriri Belgisch kampioen, maar de Vlaamse titel was toch een stuk makkelijker.

-80kg    Noa Hadjit (VBL - Original BA) WP 5-0 Luc Tchounke (LFB - BC Cocktail, buiten competitie)

Geen tegenstander in competitie voor Noa Hadjit, brons op het WK Youth in 2022, maar dan in het middengewicht, en dit jaar de Spelen niet gehaald. Dan maar eentje buiten competitie gezocht en gevonden, Luc Tchounke. Southpaw Hadjit hield Tchounke drie ronden lang aan het ontvangende eind van zijn harde rechtse direct. Tchounke pakte het voorzichtig aan, pas in de derde ronde probeerde hij wat meer, maar veel te weinig om Hadjit van zijn eerste nationale titel bij de elite te houden.

-86kg Idris Leganase (VBL - The Academy Ghent) WP 3-2 Arnaud Labarre (LFB - BAB Uccle)

Leganase was twee jaar terug onze allereerste nationale amateurkampioen in de nog nieuwe categorie van het lichtzwaargewicht. Vorig jaar was hij er niet bij, maar dit jaar ging hij weer op zoek naar zijn titel. Dat tikje preciezer dan Labarre in de openingsronde, vooral in counter. Niet veel maar wel genoeg om de ronde binnen te rijven. Het tempo ging omhoog in de tweede ronde. Labarre ging meermaals stijfjes zijn kans, maar ook nu was Leganase sneller en raker. Labarre probeerde wel een slotoffensief op het getouw te zetten maar had de wol niet om het tapijt te weven. Leganase was te handig en huppelde op het eind letterlijk vrank en vrij naar zijn tweede landstitel.

+92kg    Idriss Shonubi (VBL – BI Merksem) WP 5-0 Jean-Mathieu Colonval (LFB - BC Bufi)

Shonubi was te snel, te beweeglijk en te handig voor een moedige Colonval. Snelle en precieze jab, makkelijk counterend met rechts over links of links over rechts, vlot in de uitdraai. Het enige gevaar voor Shonubi bestond erin dat hij zich zou leeg slaan op het harde hoofd van Colonval. Zijn coach Hubert Firens waarschuwde hem tijdig voor dit wezenlijke risico, zodat Shonubi zich in de slotronde beperkte tot uitboksen. Grappig moment ook zowat halverwege die laatste ronde, toen Colonval zich realiseerde of bekende dat hij zonder mondstuk aan het boksen was. In zijn hoek kon Maurice Bufi er hartelijk om lachen: “Ça nous gagne quand même cinq secondes." Maar meer winst zat er niet in.

Youth Heren (U19, 3x3')

-57kg Abdullah Ahmad (VBL - Miranda BA) WP 3-2 Brandon Ventre (LFB - BC Leuze en Hainaut)

Ahmad Junior, de jongere broer van Omar, nam sportief revanche voor de nederlaag tegen Ventre begin dit seizoen in Luik. Ventre, vorig jaar nog nationaal kampioen bij de juniores en dit seizoen een niet onverdienstelijk lid van Team Belgium, had wel de moves en de streken van een oude vos, maar die wogen deze keer niet op tegen de absolute klasse van Ahmad. Meesterlijk in het ontwijken en in de tegenstoot. Te snel en te scherp voor Ventre, die daar alleen zijn goede wil tegenover kon zetten. In de tweede ronde kreeg hij terecht een openbare waarschuwing voor gevaarlijk werk met zijn hoofd. Hoe één, ons verder onbekend, jurylid Ventre als overwinnaar staan had, is een raadsel dat ons tot op de dag van vandaag bezighoudt.

-60kg Lorenzo Camposeo (VBL - Unity Boxing Gym) WP 5-0 Massimo Alaimo (LFB - BT Bellini)

Misschien wel de beste kamp van de nationale finales. Camposeo danste drie ronden lang en liet zowel in aanval als in verdediging zijn gave techniek bewonderen. Alaimo moest wel aanvallen, wilde hij een kans maken op de titel. Hij had een snelle serie in de knuisten maar beschikte niet over de vuurkracht om Camposeo in moeilijkheden te brengen. Als het dan toch tot een lijf-aan-lijf kwam, was Camposeo ook daarin het meest precies. Vooral met zijn hoeken, links en rechts, scoorde hij vlot naar het hoofd. Douglas Bellini, coach van Alaimo, had het graag anders gezien, maar er kon na afloop maar één terechte winnaar zijn en dat was Lorenzo Camposeo.

-63,5kg    Mariano Dores (LFB – NBS) WP 3-2 Avturkhan Mutaliev (VBL – BI Merksem)

Technisch was Mutaliev, rechtsvoorstaand zoals wel meer boksers van de Russische school, veruit de beste. De kamp was nauwelijks bezig of hij knalde al een eerste keer zijn linkse direct vol tegen het hoofd van aanvaller Dores. Het gemak waarmee hij uit lijn ging, weg van de rechter van Dores, was verbluffend. Dores liet zich daardoor echter geenszins ontmoedigen en bleef aanvallen. Met nog meer ijver in ronde twee, maar ook dan liep hij zich te pletter op het technisch meesterschap van Mutaliev. Na een rechtse hoek op het hoofd kreeg hij zelfs acht tellen van scheidsrechter Hassan Naji. Niet dat hij aangeslagen was, Dores. Als gebeten door een horzel zette hij meteen de achtervolging in. Bij Mutaliev was toen het beste er reeds af, wat hem er niet van weerhield nog hard en raak te counteren en Dores danig in de wind te zetten dat hij met het hoofd tussen de ringtouwen verdween. Om dan terug op te duiken in de derde ronde. Dores had nog over, bij Mutaliev was het vat nu helemaal af, maar door zijn technisch meesterschap kon hij de schade beperken. Logische zege voor Mutaliev, denk je dan, maar drie van de vijf rechters zagen het anders.

-67kg    Yurik Petrosyan (VBL - BC Meerhout) WP 4-1 Sofian Mrabet (LFB – NBS)

Mrabet was groter, Petrosyan sterker en het was de kracht van de poulain van Noël Van Roy die het makkelijk haalde, te meer omdat Mrabet zijn lengtevoordeel niet gebruikte. Petrosyan schakelde vlot en krachtig met uppercuts en hoeken tussen lichaam en hoofd. Mrabet kon daar weinig tegenover stellen. Wel opmerkelijk is dat hij in iedere ronde één keer zijn mondstuk verloor en zich gelukkig mocht prijzen dat scheidsrechter Angel Garcia hem daarvoor niet bestrafte.

-71kg Idriss Khlifi (LFB - BC Seraing) WP 3-2 Sofian Ammarti (VBL - Boxing Gym 2800)

Ammarti had indruk gemaakt tijdens de Vlaamse kampioenschappen en de hoop aan Vlaamse zijde was groot dat hij ook de nationale titel in de wacht zou slepen.
In Idriss Khlifi vond hij evenwel zijn meester. Een beweeglijke, moeilijk te raken meester die op de koop toe nog eens bijzonder trefzeker was in de tegenstoot. Khlifi nodigde Ammarti uit ten dans en de Mechelaar was niet te beroerd om de uitnodiging aan te nemen. Daarmee speelde hij natuurlijk in de kaart van een defensief expert als Khlifi.
Ammarti probeerde verwoed Khlifi vast te pinnen maar liep vaker dan hem lief was achter en vooral tegen de feiten aan, vooral dan in de tweede ronde. Ammarti probeerde in de derde ronde nog wel het tij te keren, maar Khlifi bleef heer en meester. Khlifi kampioen en Ammarti voor het tweede jaar op rij runner-up.

-75kg Yakoub Bakhi (LFB - NBS Boxing) WP 5-0 Ziad Kostit (VBL - La Finca)

Titelverdediger Bakhi startte traag, zoals hij dat wel meer doet. Een manco dat hem de eerste ronde kostte, want Kostit was wel meteen bij de les en scherp in de stoot. Vanaf de tweede ronde nam Bakhi echter het roer over. Onvoorspelbaar, een vat vol schijnbewegingen, uit lijn stappend en draaiend, nauwelijks te raken en volop scorend. Kostit had de verdienste dat hij bleef proberen, maar het haalde niets uit, Bakhi verlengde zijn titel.

Juniores Dames (U17, 3x2')

-54kg Stacey Kaersoel (VBL – BC Capital City) WP 5-0 Elise Pirrone (LFB – BC Seraing)

Met haar lange linkerdirect hield Kaersoel de kleinere Pirrone al bij al makkelijk op afstand. Bezondigde zich wel aan vasthouden in de nek en slaan. Een publieke vermaning had gekund, maar scheidsrechter Jean Houblon hield die gele kaart op zak. Een slotoffensief van Pirrone kwam er niet. Het was integendeel Kaersoel die het meeste overhad en ook de derde ronde voor haar rekening nam.

Juniores Heren (U17, 3x2')

-54kg Karim Mohamed Amine (LFB – NBS) WP 5-0 Florian Virlee (LFB – AZ Boxing, buiten competitie)

Een prestatiekamp voor Amine. Alleen bij aanvang kon Virlee hem het vuur aan de schenen leggen. Daarna overklaste Amine zijn gelegenheidsopponent danig dat zowel in de tweede als in de derde ronde een staande telling tot de mogelijkheden behoorde. Scheidsrechter Hayachi Sennouni hield het evenwel bij een publieke vermaning voor Virlee wegens veelvuldig afklemmen in ronde twee.

-66kg Nathan Durigneux (LFB – BT Bellini) WP 5-0 Ismail Elanabi (LFB - BC Manson)

Durigneux startte scherp en Elanabi werd al snel staande geteld na een links-rechtse op het hoofd. Aangemoedigd door dit vroege succesje ging Durigneux met zo mogelijk nog meer ijver aanvallen en dat bekwam hem slecht. Elanabi kon counteren en deed dat ook. Durigneux liep tegen zowat alles aan en werd op zijn beurt staande geteld in de derde ronde na een serie voltreffers op het hoofd. Toch zagen alle juryleden Durigneux als winnaar.

-75kg Yassir Essaban (VBL - Brussel BA) WP 4-1 Mher Arakhelian (LFB - BT Bellini)

Arakhelian trok meteen in de aanval, maar te wild, te onzuiver en het hoofd te laag. Voor Essaban was het even zoeken naar een antwoord op het ruwe aanvalsgeweld van Arakhelian. Dat lukte pas vanaf de tweede ronde. Met oordeelkundige verplaatsingen en rake counters neutraliseerde hij het offensief van Arakhelian. Die besefte dat er meer nodig was om te winnen en schakelde in de derde ronde nog een versnelling hoger. Te slordig om het gewenste resultaat te behalen.

-80kg    Tremy Luntana (LFB – BT Bellini, buiten competitie) WP 3-2 Sam Radfar (VBL - Brussels BA)

Een prestatiekamp van Radfar, begin dit jaar nog winnaar van het Vlaams en nationaal nieuwelingentornooi. Op papier leek Luntana een haalbare kaart. Maar tevens een onbekende kaart, want nog geen wedstrijd gebokst en dan weet je niet met wat voor een tegenstander je te maken krijgt. Radfar liet er zich weinig aan gelegen en vloog er meteen in. Luntana van zijn kant startte voorzichtig, te voorzichtig. Wat wil je, het was dan ook zijn debuut. Wat hij wel al liet zien in die openingsronde, was dat hij meer techniek in huis had en die betere scholing loonde vanaf ronde twee. Radfar nog steeds in het offensief, maar Luntana counterde en keer op keer liep Radfar ertegenaan.
In de derde ronde zat Radfar er helemaal door, zodat hij nog meer te slikken kreeg en uiteindelijk verloor op punten. Mooie binnenkomer voor Luntana, helaas buiten competitie en dus geen titel voor hem.

Schoolboys (U15, 3x 1,5')

-42kg    Hamza Ben Merieme (LFB - Original BA) WP 4-1 Maalem Driss Daoud (VBL - Livio BC)
-44kg    Zahidullah Raees Khail (LFB – BC Falcons) WP 4-1 Rafael Galstyan (VBL - Gloves On)
-52kg    Romaric Bavay (LFB - Original BA) LP 4-1 Luka Boy (FRA, buiten competitie)

En geen girls. Beginnelingen weten maar al te goed, net zoals de ouderen, dat alle begin moeilijk is, maar net daarin schuilt de toekomst. Veel inzet maar het niveau oversteeg slechts af en toe dat van een schermutseling op de speelplaats. Opmerkelijk moment na afloop van de finale bij de boys tot 44kg. Een finale die terecht gewonnen werd door Zahidullah Raees Khail. Maar toen Rafael Galstyan zich na afloop een slechte verliezer toonde, werd hij streng terechtgewezen door bondscoach Raffaele Bergamasco en met tranen in de ogen verplicht te doen wat de regels van de fairplay voorschreven.