13.01 – 18.12.1948 – Het Jaar van Tarzan

Moordjaar

1948. Een van de grootste jaren uit de Belgische sportgeschiedenis, alleen te vergelijken met 1976, 1996, 2016 of 2021.  Precies 75 jaar geleden gleden kunstschaatsers Micheline Lannoy en Pierre Baugniet achtereenvolgens naar Europees, Olympisch en wereldgoud. Briek Schotte won de Ronde van Vlaanderen, werd tweede in de Tour achter Gino Bartali en wereldkampioen op de weg in het Nederlandse Valkenburg. Op de Olympische Zomerspelen versloeg Gaston Reiff  op de 5000 meter de onklopbaar gewaande Tsjechoslowaakse locomotief Emile Zatopek.  En dan was er nog Cyriel Delannoit …

Haast niemand staat nog bij stil bij al die sporthelden uit het steeds verdere verleden. De Vlaamse Boksliga vormt graag een uitzondering op die algemene, wat trieste vaststelling met een passend eerbetoon voor een van zijn allergrootste kampioenen. Neem uw hoed af en buig nederig het hoofd voor de Tarzan van Geraardsbergen.

13.01.1948 - Théâtre des Variétés, Charleroi

Cyriel Delannoit WP10 Jean Dobiasch (FRA)

24.01.1948 - Sportpaleis, Schaarbeek

Cyriel Delannoit WP10 Laurent Dauthuille (FRA)

28.02.1948 - Sportpaleis, Schaarbeek

Cyriel Delannoit WP10 Laurent Dauthuille (FRA)

20.03.1948 – Firma Mecana, Kortrijk

Cyriel Delannoit WP10 Antoine Toniollo (FRA)

31.03.1948 – Sportpaleis, Schaarbeek

Cyriel Delannoit LP10 Luc van Dam (NED)

23.05.1948 – Heizelstadion, Brussel – Europees Kampioenschap Middengewicht

Cyriel Delannoit WP15 Marcel Cerdan (FRA)

10.07.1948 – Sportpaleis, Schaarbeek – Europees Kampioenschap Middengewicht

Cyriel Delannoit LP15 Marcel Cerdan (FRA)

06.11.1948 – Sportpaleis, Schaarbeek – Europees Kampioenschap Middengewicht

Cyriel Delannoit WP15 Luc van Dam (NED)

18.12.1948 - Théâtre des Variétés, Charleroi

Cyriel Delannoit WP10 Serge Barthelemy (FRA)

Negen kampen over een totaal van 105 ronden. Zeven gewonnen op punten, twee keer verloren over de volle afstand. Drie gevechten om de Europese titel in het middengewicht, twee keer Europees kampioen geworden. 1948 was het jaar dat Cyriel Delannoit groot maakte en het was het jaar dat hem kraakte. Geen liaan die Tarzan daarna nog zo hoog liet slingeren. Op 7 mei 1949 verloor hij in het Brusselse Sportpaleis zijn Europese middengewichttitel aan de Italiaan Tiberio Mitri. Delannoit zag het kroonjuweel nooit meer terug. Er volgden wel nog topwedstrijden tegen grote kampioenen als Randy Turpin (LTKO8) en Sugar Ray Robinson (LTKO3), maar Delannoit zelf was over de top. De weg bergaf was ingezet en eindigde definitief op 27 december 1955 in zaal Majestic te Antwerpen met een roemloze nederlaag tegen Harry Stierken Mino.

Cyriel overleed op 9 februari 1998. De legende van Tarzan Delannoit bleef echter voortleven. Dit vooral door de onvermoeibare inspanningen die zijn neef Stefan zich getrooste om de herinnering aan zijn oom en andere roemruchte familieleden in ere te houden. Als u ooit een bezoekje brengt aan Geraardsbergen, koop u dan gerust eerst een mattentaartje in de bakkerij op de hoek van de Brugstraat, maar ga dan verder om de Muur te beklimmen. Op de Vesten aan de voet van de gevreesde Muur, scherprechter in menige wielerkoers, zal hij geduldig op u staan wachten, eeuwiger dan het brons waaruit hij gegoten is. Geen renner maar een bokser: Cyriel Delannoit. En als u goed luistert, dan hoort u de kreet van Tarzan nog weergalmen.

Met dank aan Albert Davidt en Stefan Delannoit

Tekst: Alain Van Driessche
Eindredactie: Christophe Neyts
Coördinatie: Ibrahim Emsallak