Zonder Jerry geen Sugar

Op 12 mei overleed in Wilrijk, na een moedig gedragen ziekte, op 91-jarige leeftijd Albert Colman. Hij was de lieve, zorgzame echtgenoot van Marguerite Devillers, maar u, beste boksliefhebber, kende hem beter als Jerry, de eerste trainer van Sugar Jackson.

Trainer

Hart geraakt, de biografie van Sugar Jackson door Patrick De Bouw. Het boekje ligt niet meer in de betere boekhandel, maar als u even online zoekt, vindt u voor een prikje wel een tweedehands exemplaar.

Pagina 90. Sugar Jackson over Jerry:

“Toen ik met mijn schoolvriend meeging naar de Antwerpse Boksschool in de Balansstraat, had ik nooit kunnen bedenken dat ik zo een bokscarrière zou kunnen uitbouwen. Mijn grote geluk is geweest dat ik bij Jerry Colman ben terechtgekomen en dat hij potentieel in mij zag. Hij heeft mij alles van competitieboksen geleerd en enorm veel tijd en energie in mij gestoken. Ik ben als voetballer bij hem binnengegaan en als bokser buitengekomen.”

Pagina 96. Jerry over Sugar Jackson:

“Sugar Jackson – toen nog gewoon Jackson Osei Bonsu – sloot zich bij mijn boksclub aan in 1998. Hij was toen 17 jaar. Ik had onmiddellijk in de gaten dat hij een aparte was. Een uitzonderlijk talent, maar ruw en zeker nog niet gepolijst. Punchen kon hij, want hij had veel kracht, maar zijn verdediging was een ramp. Stap voor stap heb ik hem de fijne techniek van het boksen bijgebracht. Alle kneepjes van het vak en vooral van de verdediging die zo belangrijk is. Jackson was een goeie leerling. We trainden elke dag van de week. Ik verzorgde hem als was het mijn eigen zoon.”

Jerry leidde Jackson in 2001 naar de Belgische titel in het weltergewicht bij de amateurs. Een verrassing van formaat was dat toen. Topfavoriet en titelverdediger Antonio Ruberto op punten geklopt, Arcmil Katamadze gestopt en in de finale ook Berat Colak, die kleine snedige puncher uit La Louvière, voortijdig huiswaarts gestuurd. Ook bij de profs veroverde Jackson onder leiding van Jerry de Belgische weltertitel. Een eerste poging op kerstdag 2002 in Izegem – waar anders – mislukte. Jackson verloor in een prestatiekamp van de Fransman Abdel Mehidi door stopzetting in de tiende en laatste ronde. De enige nederlaag van Jackson in zeventien profkampen bij Jerry.
De tweede keer, een jaar later op Allerheiligen, ook al in Izegem, was het wel raak. Jackson stopte David Sarraille, ook een Fransman, in twee ronden en mocht zich de Belgische gordel omgespen.

Jackson was klaar voor het grotere, Europese werk, maar koos net dan, ongeduldig als hij was, voor Renald Devulder als trainer. Jerry’s wereld stortte in, hij was zijn zoon kwijt. Achteraf besefte Jackson wel dat hij het anders had moeten aanpakken. Dat hij met Jerry had moeten spreken en er niet als een dief in de nacht vandoor had mogen gaan. Met Devulder in zijn hoek werd Jackson Europees welterkampioen. Of hij die kroon ook met Jerry zou veroverd hebben, zullen we nooit weten. Wat we wel weten, is dat het nog goed gekomen is tussen Jerry en Jackson. Dat de deur tussen hen altijd op een kiertje is blijven staan. Een kiertje dat steeds kleiner werd door leeftijd en ziekte. Tot de deur voor altijd in het slot viel.

Bokser

Jerry was zelf bokser geweest. Een beweeglijk, vaardig vuistschermer met een vlot lopende linker en een harde rechtse. In 1957 Belgisch kampioen bij de amateurs in het weltergewicht. Inderdaad, dezelfde gewichtsklasse als Jackson.

aOp 18 oktober 1960 debuteerde hij in Mechelen bij de profs met een puntenzege tegen Camille Favreys. De top haalde hij niet. Op boxrec.com wordt hem een palmares van vijf overwinningen, drie nederlagen en evenveel match-nuls toegedicht, maar dat record is onvolledig. Zo ontbreekt bijvoorbeeld zijn overwinning tegen Luikenaar Grégoire Charlier op 2 mei 1961 in zaal Apollo te Antwerpen.
Na zijn boksloopbaan werd Jerry trainer en daar ligt zijn grote verdienste. De glorietijd van de Antwerpse bokssport met kampioenen als Piet Hobin, René Devos, Harry Scilie en Staf Roth was lang voorbij. Het Sportpaleis was veel te groot geworden voor de tanende pugilistiek. De een na de andere boksclub stopte ermee. Van wel vijftien liep het op zeker moment terug tot alleen de club van Jerry overbleef. Jerry hield koppig de deur van zijn Antwerpse Boksschool open. En door die deur wandelde op zekere dag Jackson naar binnen.

De Vlaamse Boksliga biedt familie en vrienden van Jerry Colman haar oprechte deelneming aan en wenst hen veel sterkte in deze moeilijke tijd.