25.12.2023 – Sportgala & Belgische BoksHeldenhal

Heldenhal

Op 10 december jl. maakte de Belgische sportpers naar jaarlijkse gewoonte tijdens zijn Sportgala de Sportvrouw en Sportman van het jaar 2023 bekend. Wie de moeite neemt om de volledige ranglijst te overlopen, weet meteen ook wie bokser en bokster van het jaar geworden is. Helemaal tevreden zijn we er niet mee, dus roepen we bij deze zelf maar een pugilistieke vereremerking van langere duur in het leven.

Sportgala

Er diende dit jaar in tegenstelling tot vorig jaar niet gewacht te worden op alsnog een knalprestatie van de Rode Duivels. Onze nationale voetbalhelden plaatsten zich wel voor de eindronde van het EK, maar daar kijken we allang niet meer van op. Het waren de Belgian Cats, voor het eerst Europees basketbalkampioen bij de vrouwen, die met grote voorsprong terecht sportploeg van het jaar werden.
Individueel domineerde het wielrennen de debatten met wereldkampioene Lotte Kopecky als opvolgster van zevenkampster Nafi Thiam en wielrenner Remco Evenepoel als opvolger van zichzelf. Als het van de Sporza-surfer had afgehangen, dan was wereldkampioen snooker Luca Brecel Sportman van het Jaar geworden. Gelukkig hing het niet af van die surfers. Brecel eindigde wel op de tweede plaats voor snelschaatser Bart Swings. Swings, wereldkampioen en wereldbekerwinnaar op de massastart, had net als vorig jaar beter verdiend, maar het is niet anders. 



Wie ook beter verdiend had, is Olympisch bokser Vasile Usturoi. Derde op de Europese Spelen bij de pluimgewichten en als eerste man sinds Abdel Wahhabi in 1992 geplaatst voor het boksen op de Olympische Spelen. Maar net als in 2022, toen hij Europees kampioen werd in het pluimgewicht, viel zijn naam niet terug te vinden in de uitslag van de Sportman van het Jaar 2023. Daarin stonden nochtans 28 namen gerangschikt. Alsof er geen plaats was voor een 29ste. Maar met Luca Brecel op twee zegt dat meer over het niveau van onze sportjournalisten dan over de prestatie van Vasile Usturoi.



Tot onze grote vreugde toch één batig gerangschikt bokser: Yves Ngabu, trotse eigenaar van de IBO-titel in het lichtzwaar. In mei nog onterecht verloren van gewezen Olympisch kampioen zwaargewicht Evgeny Tishchenko en in september aan de andere kant van de wereld in Australië de IBO-wereldtitel veroverd door de lokale held Floyd Masson in de zesde ronde te stoppen. Ngabu eindigde op de 19de plaats en mag zich dus met recht en rede Bokser van het Jaar 2023 noemen. Een waardig opvolger voor de Genkse lichtgewicht Francesco Patera.



Bij de vrouwen vinden we zelfs twee boksters terug in de uitslag van de verkiezing. Op 16: profbokster Femke Hermans, die op 11 oktober geschiedenis schreef door andermaal de Canadese Mary Spencer te verslaan en zo de IBF-wereldtitel in het superwelter aan haar IBO-kroon toe te voegen. In september werd Hermans al bedacht met de Gouden Handschoen.




Nog hoger, op plaats 9, staat weltergewicht Oshin Derieuw. Begin juli zilver op de Europese Spelen en zeker van deelname aan de Olympische Spelen in Parijs. Zij zal daar in de Lichtstad als allereerste vrouw de Belgische kleuren verdedigen in het Olympisch boksen. En wie haar aan het werk zag tegen de regerende Olympische en wereldkampioene Busenaz Sürmeneli, weet dat Derieuw kans maakt op een Olympische medaille. Derieuw dus net als in 2022 Bokster van het Jaar 2023. Toen eindigde ze 14de, nu doet ze nog vijf plaatsen beter.




Of de sportpers ook bij de vrouwen geen bokster over het hoofd gezien heeft? Zeker, want Delfine Persoon, Sportvrouw van 2015, is nergens terug te vinden in de rangschikking. Nochtans plaatste ze zich met een overtuigende puntenzege tegen de Zuid-Koreaanse Bo Mi Re Shin voor het wereldtitelgevecht in het superpluim tegen Alycia Baumgardner. Hét wereldtitelgevecht, want Baumgardner is in het bezit van alle wereldtitels die ertoe doen: WBC, WBA, IBF, WBO én IBO. Of moet het “was in het bezit” zijn, want Baumgardner testte in juli in aanloop naar haar titelverdediging tegen Christina Linardatou bij een controle buiten competitie positief op de steroïden mesterolone en methenolone acetaat. Het onderzoek loopt nog steeds. De enige die tot nog toe een duidelijk standpunt heeft ingenomen, is Michael Mazzulli, voorzitter van de American Association of Boxing Commissions. Voor hem is Baumgardner schuldig en krijgt ze geen toestemming om te boksen in de VS tot ze haar onschuld op afdoende wijze heeft aangetoond. De wereldboksbonden van hun kant hebben al die tijd niets van zich laten horen, laat staan dat ze iets ondernomen hebben. Allemaal hebben ze Alycia Baumgardner nog steeds als wereldtitelhoudster in hun ranking staan. Pas in november heeft de WBO als enige wereldboksbond Baumgardner om een verklaring gevraagd. Haar schorsen of haar wereldtitel ontnemen, deed de WBO evenmin als de andere mondiale pugilistieke vakverenigingen. En bij al die bonden staat Delfine Persoon nu al maanden op nummer 1 te wachten op een wereldtitelgevecht dat ze al jaren verdient. Maar in de eindstand van de Sportvrouw 2023 komt ze niet eens voor in de uitslag. Dat zal een nummer 1 op de WTA-ranking in het vrouwentennis niet snel overkomen …
Maar daarom niet getreurd. 2024 zou zomaar eens opnieuw het jaar van Delfine Persoon kunnen worden. Of daar dan ook een weerslag van terug te vinden zal zijn in de rangschikking van de Sportvrouw van volgend jaar, valt nog af te wachten.

Belgische BoksHeldenhal

Dat wat de nog actieve topsporters betreft. De oude garde, die is er om vergeten te worden. Persoonlijk vinden we dat een jammere zaak, maar er valt weinig tegen te beginnen. De tijd is nu eenmaal een al te machtige tegenstander voor elkeen van ons. En toch spelen we al enige tijd met de gedachte om naar Amerikaans voorbeeld voor de helden uit onze Belgische bokswereld een Boks-Heldenhal op te richten. Hier en daar werd wel al een gesprek gevoerd, maar telkens weer werden er praktische bezwaren aangevoerd, zodat er van onze heldenhal niets in huis kwam. Dan doen we het toch gewoon zelf, hier en nu?

Als we het boksen vanop enige afstand bekijken, onderscheiden we drie categorieën: boksers, begeleiders en waarnemers. De boksers zijn vanzelfsprekend het belangrijkst, maar zonder goede begeleiding van trainers, managers en promotors, is het moeilijk hoge toppen te scheren. En als er niemand over bericht, schrijft, schildert, zingt, filmt of dicht, dan duurt het spelletje niet lang en is het alsof het nooit gespeeld werd.
Als we deze heldenhal verder uitbouwen, kunnen we een comité samenstellen dat één keer per jaar naar eer en geweten en na wijs beraad een aantal bijzonder verdienstelijke figuren uit de bokswereld kiest om tot het einde der tijden te schitteren in de Belgische BoksHeldenhal. Maar om nu op deze regenachtige kerstdag nog een raad der wijzen bijeen te roepen is het te laat. We zullen het dus voor één keer zelf moeten doen.

Keuze ten over en niet allemaal tegelijk natuurlijk. Het is de bedoeling dat we er nog jaren plezier aan beleven. We zijn niet vies van een beetje verjaardagsdenken en daarom keren we voor onze eerste verkozenen precies 75 jaar terug in de tijd. Naar het jaar 1948, een van de grote sportjaren uit de Belgische sportgeschiedenis.



Dé bokser van dat gezegende sportjaar was zonder enige twijfel Cyriel Tarzan Delannoit. Op zijn naam staat de roemruchtste overwinning uit onze historiek: op 23 mei versloeg Delannoit in het Heizelstadion in Brussel de onklopbaar gewaande Marokkaanse Bombardier Marcel Cerdan. Inzet was de Europese titel in het middengewicht. Delannoit diende het kleinood zes weken later terug in te leveren bij Cerdan maar kroonde zich later datzelfde jaar opnieuw tot Europees middengewichtkampioen door te winnen op punten van de Nederlander Luc van Dam. Op zich redenen ten over om Tarzan van Geraardsbergen op te nemen in de Hal.



Een maand nadat Delannoit zijn titel veloor aan Cerdan, veroverde lichtgewicht Jos Vissers uit Turnhout zilver op de Olympische Spelen in Londen. Alleen in de Zuid-Afrikaan Gerald Dreyer moest hij zijn meerdere erkennen. Sindsdien geen boksmedailles meer voor ons land op de Spelen. Vissers kan in de Hal als lichtend voorbeeld dienen voor onze boksers op de komende Spelen in Parijs.



Toen Vissers zilver won, lag Freddy De Kerpel nog in zijn wieg. Hij werd geboren in Wetteren op 18 juni 1948, tussen Cerdan vs. Delannoit I en II, en zou uitgroeien tot bokskampioen, top-10 in de wereld bij de halfzwaargewichten en mediafenomeen. Hij hielp de Belgische bokssport uit het slop in de jaren ’70 en doorbrak het cliché van de dommige, suf geslagen en aan lager wal geraakte bokser door er na een geslaagde maatschappelijke carrière tot op heden uit te zien als een college boy die de eeuwige jeugd in pacht heeft. De bokssport - en niet alleen het Belgische deel ervan - is hem veel verschuldigd. Hem opnemen in de Hal is het minste wat we kunnen doen.



We dachten het voor de eerste lichting te houden op dit drietal, maar op 4 november overleed de geliefde Gentse bokstrainer Rony Vaneesvelde. Van begin tot eind de trainer van Ismaïl Cool Abdoul en vele andere jongens. Ook Rony werd geboren in 1948, op 10 september, een kleine twee maand voor Delannoit de Europese titel in het middengewicht heroverde tegen Luc van Dam. Dus dachten we dat zijn opname in de Hal als trainer in de categorie van de begeleiders een passend eerbetoon zou zijn voor een man die nog vele jaren zelfs door boksers die hem nooit gekend hebben, zal gemist worden.



Tot zover de klas van 1948. Hebben we al drie boksers en een begeleider voor onze Hal. Alleen in de categorie van de waarnemers zitten we nog met een gat dat dringend gevuld moet worden. Nu wil het toeval – toeval dat overigens niet bestaat – dat Roland Lebuf, de Nestor van de Vlaamse sportjournalistiek en de laatste Vlaamse boksverslaggever, er dit jaar op 86-jarige leeftijd een punt heeft achter gezet. Jarenlang berichtte hij in de krant over onze helden en heldinnen van de ring, zorgde ervoor dat ze bekend en niet vergeten werden. Een werk van niet te onderschatten belang. Dat doen we dan ook niet, Roland mag van ons de Hal in.

Voilà, de eerste vijf verkozenen voor de Belgische BoksHeldenhal zijn bij deze bekend.
Rest ons nog op zoek te gaan naar een hamer en een beitel om hun namen in marmer uit te houwen. En u, beste lezer, kan gerust al eens nadenken over kandidaten voor de lichting van 2024.